Το πρόσωπο και οι άλλοι
Στο βιβλίο αυτό μελετάται η επικοινωνία από την οπτική (κυρίως) της κοινωνικής ψυχολογίας. Η επιστήμη αυτή προσπαθεί να προτείνει πλήρεις ερμηνείες των «εν καταστάσει» ανθρώπινων συμπεριφορών, θεωρεί ότι οι σχέσεις και οι αλληλεπιδράσεις καθορίζονται μεν από οικολογικές, κοινωνικές και συμβολικές δομές ανεξάρτητες της προσωπικότητας των ατόμων, αλλά ότι αυτές οι προσωπικότητες, στο πλαίσιο και στο ευρύτερο πεδίο ύπαρξής τους, διαμορφώνουν ένα πολύπλοκο και αδιαλείπτως εξελισσόμενο ιστό διαπροσωπικών δεσμών, πρακτικών και επικοινωνιών (δυαδικών και ομαδικών, πραγματικών και φανταστικών). Προσεγγίζοντας λοιπόν την επικοινωνία μεταξύ των προσώπων, προτείνουμε περιγραφές και ερμηνείες που επιχειρούν τη σύνδεση μεταξύ του καθαυτό ψυχολογικού επιπέδου, του επιπέδου της ατομικής κοινωνικής συμπεριφοράς, του επιπέδου των διαπροσωπικών σχέσεων και αλληλεπιδράσεων, αυτού των ομαδικών δράσεων και τέλος αυτού των συλλογικών διεργασιών: ψυχικοί και κοινωνικοί προσδιορισμοί διαπλέκονται στη βάση των τρόπων με τους οποίους τα πρόσωπα νοηματοδοτούν και βιώνουν τις κάθε είδους καταστάσεις και έρχονται σε επαφή με τους άλλους.
| Τίτλος βιβλίου: | Το πρόσωπο και οι άλλοι |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Θέματα επικοινωνίας και κοινωνικής ψυχολογίας |
|---|
| Εκδότης: | Παπαζήσης |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Χρηστάκης, Νικόλας Λ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600224993 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ψυχολογία | Σελίδες: | 404 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2010 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου
Ψυχολογία > Κλινική Ψυχολογία |
|---|
Pessoa, Fernando, 1888-1935
Ο Φερνάντο Αντόνιο Νογκέιρα Πεσσόα γεννήθηκε στη Λισαβόνα στις 13 Ιουνίου 1888 και πέθανε στις 30 Νοεμβρίου 1935. Την παραμονή του θανάτου του, σημειώνει από την κλίνη του νοσοκομείου: "I Know not what tomorrow will bring". Αυτό που το μέλλον έφερε αναμφισβήτητα είναι η καταξίωση του ως ενός από τους σημαντικότερους ποιητές του εικοστού αιώνα. Ο Πεσσόα είναι ταυτόχρονα ποιητής και μύθος ποιητικός. Έζησε τη ζωή του στα όρια της ανυπαρξίας, δημοσίευσε ελάχιστο μέρος του τεράστιου έργου του, ενός έργου ανολοκλήρωτου και πολλαπλού, το οποίο κληροδότησε στις μέλλουσες γενιές κλεισμένο στο περίφημο μπαούλο, εξασφαλίζοντας έτσι την υστεροφημία του.
Ελάχιστα γεγονότα συνθέτουν τη βιογραφία του: θάνατος του πατέρα του, μετακίνηση μαζί με τη νέα του οικογένεια στο Ντέρμπαν της Αφρικής, αγγλική παιδεία, επιστροφή στη Λισαβόνα, βιοπορισμός ως αλληλογράφος σε εμπορικούς οίκους, ένας λευκός έρωτας, πολλή μοναξιά. Η πολυσχιδής ποιητική ζωή του βρίσκεται στους αντίποδες της βιογραφίας του. Ο Πεσσόα, ο οποίος υπογράφει το έργο του με το όνομα του αλλά και με τα 72 καταγεγραμμένα ετερώνυμά του, συνιστά μοναδικό παράδειγμα στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Κύριοι συντελεστές σε πρωτοτυπία αλλά και παραγωγικότητα οι εξής τέσσερις ετερώνυμοί του: ο δάσκαλος όλων Αλμπέρτο Καέιρο, ποιητής του "Φύλακα των κοπαδιών", ο εκκεντρικός ναυπηγός μηχανικός Άλβαρο ντε Κάμπος, ποιητής της "Θαλασσινής ωδής" και του "Καταστήματος φιλικών", ο επικούρειος, στωικός κλασικιστής συνθέτης ωδών Ρικάρντο Ρέις και, τέλος, ο Μπερνάρντο Σοάρες, συγγραφέας του "Βιβλίου της ανησυχίας". Αριστοτεχνικός διευθυντής αυτής της ιδιόμορφης ορχήστρας ο ίδιος ο Φερνάντο Πεσσόα, ο ποιητής του "Μηνύματος", ο διηγηματογράφος του "Αναρχικού τραπεζίτη", ο ακάματος δοκιμιογράφος επί παντός του επιστητού, ο θεατρικός συγγραφέας ενός ανολοκλήρωτου "Φάουστ", ο οποίος ορίζει την τέχνη του λέγοντας: "Προσποίηση είναι του ποιητή η τέχνη".
