Η εικόνα

Όταν στα 1982 παρουσίαζα στην Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας δύο έργα του Samuel Beckett, τον "Ερημωτή" και τη "Συντροφιά", σε μετάφρασή μου (τυπώθηκαν σε τόμους χωριστούς από τις εκδόσεις της "Λέσχης", Αθήνα 1983), είχα πει, τελειώνοντας τα εισαγωγικά μου προλογίσματα: "Τέλος, -mea culpa: τα κείμενα που θ' ακούσετε θα διαβαστούν, μοιραία, με κάποια νοερή στίξη. Μια δοκιμή θα σας έπειθε ότι το αντίθετο, η έλλειψη δηλαδή κατά την ανάγνωση της νοερής και συνακόλουθα φωνητικής αυτής στίξης, θα συνιστούσε ένα ακρόαμα αφόρητα μονότονο, -εφ' ώ και θεωρώ τη δοκιμή περιττή. Η culpa μου είναι ότι την αναπόδραστη αυτή νοερή πλήρη στίξη πήρα την απόφαση και την ευθύνη να την ενσωματώσω και στο ελληνικό κείμενο που πρόκειται να τυπωθεί, -με τη δέουσα, φυσικά, δήλωση. Ο Beckett, e tutti quanti άστικτοι, ας με καταδικάσουν." [...]
(από το σημείωμα του μεταφραστή)
Τίτλος βιβλίου: | Η εικόνα | ||
---|---|---|---|
Τίτλος πρωτότυπου: | L' Image | ||
Εκδότης: | Λέσχη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Beckett Samuel (Συγγραφέας) Δετζώρτζης, Νάσος, 1911-2003 (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό | |
Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 1990 | Διαστάσεις: | 21x17 |
Σημείωση: | Περιλαμβάνονται δύο εκδοχές του κειμένου: Στην αριστερή σελίδα, η μετάφραση άστικτη κατά το πρωτότυπο, και στη δεξιά, η μετάφραση με τη στίξη του μεταφραστή. | ||
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Θέατρο |
Beckett Samuel
Ο Σάμιουελ (Μπάρκλεϊ) Μπέκετ (1906-1989) ήταν ένας πρωτοποριακός, πολύγλωσσος, μουσικόφιλος και εραστής των εικαστικών τεχνών Ιρλανδός συγγραφέας, δραματουργός και σκηνοθέτης, που έζησε στο Παρίσι το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του και έγραψε έργα και στα αγγλικά και στα γαλλικά, τα οποία επίσης μετέφρασε ο ίδιος από τη μία γλώσσα στην άλλη, κάποια και στα γερμανικά. Η δουλειά του, που γινόταν ολοένα πιο αφαιρετική όσο προχωρούσε, αποτελεί μια γυμνή, κωμικοτραγική ματιά στην ανθρώπινη φύση, που συχνά συνδυάζεται με μαύρο και αυτοσαρκαστικό χιούμορ. Ο Μπέκετ ευρέως θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ου αιώνα, ισχυρά επηρεασμένος στην αρχή από τον James Joyce, έναν από τους τελευταίους μοντερνιστές. Ως επιρροή για πολλούς μεταγενέστερους συγγραφείς, ο Μπέκετ κατατάσσεται συχνά και στους πρώτους μεταμοντέρνους καλλιτέχνες. Αποτελεί, επίσης, έναν από τους δραματουργούς το έργο των οποίων ενέπνευσε στον κριτικό τέχνης και αισθητικής Martin Esslin τον αμφισβητούμενο πλέον όρο «Θέατρο του Παραλόγου». Ο Μπέκετ, που μετρά συνολικά 23 θεατρικά έργα, 8 μυθιστορήματα, 8 διηγήματα, 6 ποιητικές συλλογές, 5 ανθολόγια σύντομων ιστοριών, 5 δοκίμια, 7 ραδιοφωνικά σκετς, 7 τηλεοπτικές ταινίες και μία για τον κινηματογράφο, αρκετές μεταφράσεις έργων άλλων λογοτεχνών και τόνους αλληλογραφίας, διακρίθηκε με διάφορες τιμές και το 1969 βραβεύτηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, για «το γράψιμό του που - με νέες φόρμες στο μυθιστόρημα και στο θέατρο - επιτυγχάνει την ανύψωση του ανθρώπου μέσα από την αποδόμησή του».
(Πηγή: "Oblik Editions", 2023)
- Όχι εγώ (2023)
- Μολλόυ (2022)
- Ο Μαλόν πεθαίνει (2022)
- Ο ακατονόμαστος (2022)
- Πρώτος έρωτας (2021)
- Ευτυχισμένες μέρες (2021)
- Προυστ (2020)
- Αυτοί που έχουν χαθεί (2020)
- Μέρφυ (2020)
- Δεύτερο πρόχειρο σχέδιο για ένα θεατρικό (2020)
- Το τέλος (2019)
- Περιμένοντας τον Γκοντό (2017)
- Σύνορα / Όρια (2017)
- Πώς να πω (2010)
- Breath (2010)
- Ο κόσμος και το παντελόνι και Ζωγράφοι του εμποδίου (2008)
- Ευτυχισμένες μέρες (2008)
- Destroy Athens: μια αφήγηση (2007)
- Περιμένοντας τον Γκοντό (2007)
- Μερσιέ και Καμιέ (2006)
- Πώς είναι (2006)
- Τέλος του παιχνιδιού. Πράξη χωρίς λόγια (2006)
- Μολλόυ (2006)
- Ελευθερία (2006)
- Ο Μαλόν πεθαίνει (2005)
- Ποιήματα συνοδευόμενα από σαχλοκουβέντες (2004)
- Κάθαρση και άλλα έργα (2001)
- Πρόζες 1945-1980 (1998)
- Ο ακατονόμαστος (1994)
- Ευτυχισμένες μέρες· ω οι ωραίες μέρες (1994)
- Χωρίς (1992)
- Συριγμοί (1992)
- Μονόπρακτα (1990)
- Νανούρισμα (1986)
- Τότες που (1985)
- Συντροφιά (1983)
- Ο ερημωτής (1983)