Μερσιέ και Καμιέ

Δυο φίλοι, ο Μερσιέ και ο Καμιέ, (μέσης ηλικίας, ο ένας ψηλός, ο άλλος χοντρός), μετά από πολλές και μακρές διαβουλεύσεις, αποφασίζουν ένα ταξίδι σε αναζήτηση ενός στόχου (άδηλου, τόσο για μας όσο και, καθώς φαίνεται, γι αυτούς). Το ταξίδι καταλήγει σε βόλτα, στην πόλη αλλά και στην ύπαιθρο, και διακόπτεται συχνά λόγω βροχής ή κόπωσης, οπότε οι φίλοι μας βρίσκουν καταφύγιο σε μπαρ και πορνεία (στην πόλη) ή σε χαλάσματα (στην εξοχή). Παρελκόμενά τους μια ομπρέλα, ένα αδιάβροχο, ένας σάκος, ένα ποδήλατο. Στο δρόμο θα τα χάσουν, ή θα τ' αφήσουν να χαθούν, θα τους τύχουν απρόοπτα (όπως σε κάθε ταξίδι, όπου και τα ασήμαντα είναι σημαντικά) και δεν θα πάψουν να μιλάνε, να σχολιάζουν ή και να φιλοσοφούν. (Αν δεν έχουμε να πούμε τίποτα, είπε ο Καμιέ, ας μη μιλάμε. Έχουμε πολλά να πούμε, είπε ο Μερσιέ. Τότε γιατί δεν τα λέμε; είπε ο Καμιέ. Δεν μπορούμε, είπε ο Μερσιέ. Τότε ας σωπάσουμε, είπε ο Καμιέ. Προσπαθούμε, είπε ο Μερσιέ.)
Τυπικοί μπεκετικοί ήρωες, ο Μερσιέ και ο Καμιέ, μας θυμίζουν τον Βλαδίμηρο και τον Εστραγκόν του "Περιμένοντας τον Γκοντό". Ανέστιοι και περιπλανώμενοι, αλήτες με την τρέχουσα, την κυριολεκτική ή και την εμπεδόκλειο σημασία της λέξης ("φυγάς θεόθεν και αλήτης"), παρακμιακοί διανοούμενοι, κυνικοί και κάποτε τρυφεροί, απελπισμένοι κι ωστόσο περιμένοντας πάντα, φλυαρούν ή παραμιλούν, αλλά τα λεγόμενα τους έχουν σαφήνεια, ακρίβεια και χιούμορ. Μας είναι οικείοι, γιατί διερμηνεύουν, όπως όλοι οι ήρωες του Μπέκετ, μια βαθύτατη, πανανθρώπινη, πικρή αίσθηση για τη ζωή και τον κόσμο: μια αίσθηση διάψευσης, ότι αλλιώς μας τα 'παν, αλλιώς τα περιμέναμε, κι αλλιώς τα βρήκαμε.
Άρης Μπερλής
Τίτλος βιβλίου: | Μερσιέ και Καμιέ | ||
---|---|---|---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Mercier and Camier | ||
Εκδότης: | Ύψιλον | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Beckett Samuel (Συγγραφέας) Μπερλής, Άρης, 1944-2018 (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | 9789601702049 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2006 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
Beckett Samuel
Ο Σάμιουελ (Μπάρκλεϊ) Μπέκετ (1906-1989) ήταν ένας πρωτοποριακός, πολύγλωσσος, μουσικόφιλος και εραστής των εικαστικών τεχνών Ιρλανδός συγγραφέας, δραματουργός και σκηνοθέτης, που έζησε στο Παρίσι το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του και έγραψε έργα και στα αγγλικά και στα γαλλικά, τα οποία επίσης μετέφρασε ο ίδιος από τη μία γλώσσα στην άλλη, κάποια και στα γερμανικά. Η δουλειά του, που γινόταν ολοένα πιο αφαιρετική όσο προχωρούσε, αποτελεί μια γυμνή, κωμικοτραγική ματιά στην ανθρώπινη φύση, που συχνά συνδυάζεται με μαύρο και αυτοσαρκαστικό χιούμορ. Ο Μπέκετ ευρέως θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ου αιώνα, ισχυρά επηρεασμένος στην αρχή από τον James Joyce, έναν από τους τελευταίους μοντερνιστές. Ως επιρροή για πολλούς μεταγενέστερους συγγραφείς, ο Μπέκετ κατατάσσεται συχνά και στους πρώτους μεταμοντέρνους καλλιτέχνες. Αποτελεί, επίσης, έναν από τους δραματουργούς το έργο των οποίων ενέπνευσε στον κριτικό τέχνης και αισθητικής Martin Esslin τον αμφισβητούμενο πλέον όρο «Θέατρο του Παραλόγου». Ο Μπέκετ, που μετρά συνολικά 23 θεατρικά έργα, 8 μυθιστορήματα, 8 διηγήματα, 6 ποιητικές συλλογές, 5 ανθολόγια σύντομων ιστοριών, 5 δοκίμια, 7 ραδιοφωνικά σκετς, 7 τηλεοπτικές ταινίες και μία για τον κινηματογράφο, αρκετές μεταφράσεις έργων άλλων λογοτεχνών και τόνους αλληλογραφίας, διακρίθηκε με διάφορες τιμές και το 1969 βραβεύτηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, για «το γράψιμό του που - με νέες φόρμες στο μυθιστόρημα και στο θέατρο - επιτυγχάνει την ανύψωση του ανθρώπου μέσα από την αποδόμησή του».
(Πηγή: "Oblik Editions", 2023)
- Όχι εγώ (2023)
- Μολλόυ (2022)
- Ο Μαλόν πεθαίνει (2022)
- Ο ακατονόμαστος (2022)
- Πρώτος έρωτας (2021)
- Ευτυχισμένες μέρες (2021)
- Προυστ (2020)
- Αυτοί που έχουν χαθεί (2020)
- Μέρφυ (2020)
- Δεύτερο πρόχειρο σχέδιο για ένα θεατρικό (2020)
- Το τέλος (2019)
- Περιμένοντας τον Γκοντό (2017)
- Σύνορα / Όρια (2017)
- Πώς να πω (2010)
- Breath (2010)
- Ο κόσμος και το παντελόνι και Ζωγράφοι του εμποδίου (2008)
- Ευτυχισμένες μέρες (2008)
- Destroy Athens: μια αφήγηση (2007)
- Περιμένοντας τον Γκοντό (2007)
- Πώς είναι (2006)
- Μολλόυ (2006)
- Ελευθερία (2006)
- Τέλος του παιχνιδιού. Πράξη χωρίς λόγια (2006)
- Ο Μαλόν πεθαίνει (2005)
- Ποιήματα συνοδευόμενα από σαχλοκουβέντες (2004)
- Κάθαρση και άλλα έργα (2001)
- Πρόζες 1945-1980 (1998)
- Ο ακατονόμαστος (1994)
- Ευτυχισμένες μέρες· ω οι ωραίες μέρες (1994)
- Χωρίς (1992)
- Συριγμοί (1992)
- Η εικόνα (1990)
- Μονόπρακτα (1990)
- Νανούρισμα (1986)
- Τότες που (1985)
- Συντροφιά (1983)
- Ο ερημωτής (1983)