Τα σχέδια
Ο Φραντς Κάφκα είναι ένας από τους σπάνιους συγγραφείς με πλήρη ευχέρεια κίνησης έξω από τα όρια των σημαντικότερων ρευμάτων και κινημάτων της εποχής του – τον εξπρεσιονισμό, τον μοντερνισμό και τον προγενέστερο ρεαλισμό. Κάτι παρόμοιο μπορεί να ειπωθεί και για τα μέχρι πρότινος άγνωστα σχέδια και σκίτσα του από μολύβι και μελάνι, που συχνά διάνθιζαν τα χειρόγραφά του και μόλις πρόσφατα ήρθαν στο φως, μετά από χρόνια δικαστικών περιπετειών που τα κρατούσαν επί δεκαετίες στο συρτάρι. Απέχοντας πολύ από το να χαρακτηριστούν απλώς «μουτζούρες του Κάφκα» και προσεγγίζοντας τα θέματα που κάλυψε το λογοτεχνικό του έργο, κατορθώνουν με άνεση να προσδώσουν μια πολύτιμη επιπλέον διάσταση στην προσωπικότητα και τον τρόπο έκφρασης ενός από τους σπουδαιότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα – που κάποτε του είχε περάσει απ’ το μυαλό και η ιδέα να γίνει ζωγράφος.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ.
Γεννήθηκε γύρω στο 445 π.Χ., ήταν Κυδαθηναιεύς, γιος του Φιλίππου και της Ζηνοδώρας, και ανήκε στην Πανδιονίδα φυλή. Στο σχολείο ο κωμωδιοποιός διδάσκεται Όμηρο και Ησίοδο, μαθαίνει τον Αίσωπο και ακούει για τον Αρχίλοχο και τον Αλκαίο. Όταν ήταν εννιά ετών, διδάσκεται η Αντιγόνη του Σοφοκλή, όταν κλείνει τα δώδεκα έχει τελειώσει ο Παρθενώνας. και όταν ξεσπάει ο πελ/κός πόλεμος του λείπει ένας χρόνος για να κλείσει τα είκοσι. Πρόφτασε τη δόξα του Περικλή και είδε το θάνατό του, το 429. Θεματολογικά στο έργο του Αριστοφάνη κυριαρχεί η πολιτική, η οποία στην κωμωδία εμφανίζεται για πρώτη φορά με τον Κρατίνο. Συντηρητικός ο ίδιος, υπήρξε πολέμιος του δημαγωγού Κλέωνα και την αντίθεσή του τη βρίσκουμε στους Ιππής. Σατίρισε σκληρά τους πολιτικούς, ακόμη και τον Περικλή, τους στρατηγούς όπως το Λάμαχο, και τους ποιητές, όπως τον Ευριπίδη και τον Αισχύλο και δε λησμόνησε τον Σωκράτη. Γνωρίζουμε 44 τίτλους έργων του, οι σωζόμενες όμως κωμωδίες του είναι έντεκα: Αχαρνής, Ιππής, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι, Πλούτος. Πήρε μία πρώτη νίκη στα Διονύσια και τέσσερις στα Λήναια. Πέθανε γύρω στο 386 π.Χ.
