Ιππείς
[...] Όμως από μια άλλη άποψη οι "Ιππείς" είναι η πρώτη κωμωδία του Αριστοφάνη, αφού για πρώτη φορά με αυτή την κωμωδία αναλαμβάνει ολόκληρη την ευθύνη του έργου, εμφανιζόμενος όχι μόνο ως ποιητής, αλλά και ως διδάσκαλος κι έτσι για πρώτη φορά αναγράφηκε το όνομά του στους καταλόγους των κωμωδιδασκάλων, ενώ οι προηγούμενες κωμωδίες του εδιδάχθησαν με το όνομα του Καλλιστράτου. Μπορούμε λοιπόν να ισχυριστούμε ότι και από άποψη ηλικίας και από άποψη καλλιτεχνικής πληρότητας με τους "Ιππείς" φτάνει σε κάποια ωριμότητα χωρίς να έχει χάσει τίποτα από τη νεανική του ορμή, τόσο στην επικριτική του τοποθέτηση απέναντι σε πρόσωπα και πράγματα όσο και σε οξύτητα ύφους. [...]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
| Τίτλος βιβλίου: | Ιππείς |
|---|
| Εκδότης: | Ζήτρος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ. (Συγγραφέας)
Σπυρόπουλος, Ηλίας Σ. (Μεταφραστής)
Σπυρόπουλος, Ηλίας Σ. (Επιμελητής)
Λυπουρλής, Δημήτριος Δ., 1934-2018 (Υπεύθυνος Σειράς)
Μαυρόπουλος, Θεόδωρος Γ. (Υπεύθυνος Σειράς)
Ζήτρος, Κωνσταντίνος (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789608437371 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Αρχαίοι Συγγραφείς | Σελίδες: | 435 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2005 | Διαστάσεις: | 19x13 |
|---|
| Σημείωση: | Επανέκδοση: εκδ. "Γρηγόρη", 1987 (νέα, αναθεωρημένη έκδοση). Εισαγωγή, σχόλια: Ηλίας Σ. Σπυρόπουλος. Περιέχεται το πρωτότυπο κείμενο και η μετάφραση στα νέα ελληνικά. |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς > Αρχαία Τραγωδία |
|---|
Όμηρος
Αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής, ο μεγαλύτερος από τους ποιητές όλων των αιώνων, με τον οποίο αρχίζει η έντεχνη ελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όμηρο είναι ελάχιστες και αυτές ασαφείς. Τον τόπο γέννησής του διεκδικούν πολλές πόλεις. Πιο πιθανή πατρίδα του όμως θεωρείται η Σμύρνη, αιολική αποικία, που αργότερα προστέθηκε στην ιωνική συμπολιτεία. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το ότι ο ποιητής γνώριζε πολύ καλά την περιοχή της, όπως αποδεικνύουν οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιεί στην ποίησή του. Γνώριζε ακόμα καλά τις ακτές του Αδραμυτηνού κόλπου, το όρος Ίδη, την πεδιάδα του Σκάμανδρου κ.λπ., τα οποία είδε ο ποιητής με τα μάτια του και έγιναν θέατρα των αγώνων των ηρώων του. Άγνωστο είναι το πότε έζησε ο Όμηρος. Ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί στα ποιήματά του ότι έζησε πολύ αργότερα από τα τρωικά. Κατά τον Ηρόδοτο (Β΄ 53) ο Όμηρος έζησε 400 χρόνια νωρίτερα απ' αυτόν και, σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, πρέπει να έζησε κατά τα μέσα του 9ου αι. π.Χ. Τέλος η παράδοση ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός πρέπει να απορριφθεί, γιατί είναι ασυμβίβαστη με τη λεπτή παρατήρηση της φύσης που υπάρχει στο έργο του.
Έγραψε: α) την "Ιλιάδα" της οποίας η υπόθεση εκτυλίσσεται σε 51 ημέρες και 15.700 στίχους. Θέμα της είναι η "μήνις του Αχιλλέως" εναντίον του Αγαμέμνονα και οι συμφορές που επακολούθησαν. Κανονικά λοιπόν έπρεπε να ονομαστεί Αχιλληίδα, επειδή όμως ο ποιητής παρεμβάλλει σ' αυτήν πολλά γεγονότα του πολέμου που έγιναν γύρω από το Ίλιο (= Τροία), γι' αυτό πήρε το όνομα "Ιλιάς" β) την "Οδύσσεια" της οποίας τα περιστατικά διαρκούν 41 ημέρες και αναπτύσσονται σε 12.100 στίχους. Θέμα της είναι ο "νόστος" (= επιστροφή) του Οδυσσέα από την Τροία στην Ιθάκη. Άλλα έργα που αποδίδονται στον Όμηρο είναι: οι "Ομηρικοί ύμνοι", η "Βατραχομυομαχία", ο "Μαργίτης".
Χαρακτηριστικό της τέχνης του Ομήρου είναι ότι τα έπη του έχουν αρχή, μέση και τέλος και ότι με τα αλλεπάλληλα επεισόδια κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του ακροατή μέχρι το τέλος. Ο θαυμασμός για τα έπη του Ομήρου διατηρήθηκε αμείωτος από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας, γι' αυτό και διδάσκεται σ' όλα τα σχολεία της Ευρώπης, ως ο μεγαλύτερος ποιητής και παιδαγωγός των αιώνων. Τα ομηρικά έπη έχουν μεταφραστεί σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου, καθώς και στην ελληνική δημοτική, από τους Ι. Πολυλά, Αργ. Εφταλιώτη, Ζ. Σιδέρη, Ν. Καζαντζάκη, Ι. Κακριδή κ.ά.
