Οδύσσεια
Με την "Οδύσσεια" ολοκληρώνεται η έκδοση των ομηρικών επών σε ανώμημη πεζή μεταγραφή του 1932 -η αφετηρία, μόλις, ενός φιλόδοξου προγράμματος που εγκαινίαζε τότε η προοδευτική εφημερίδα του Μεσοπολέμου "Ελεύθερος Άνθρωπος". Δύο χρόνια περίπου μετά την επανέκδοση της "Ιλιάδας" (2002) δίδεται σήμερα στη δημοσιότητα και το δεύτερο έργο, που πρωτοκυκλοφορήθηκε σε 57 συνέχειες (482 συνολικά σελίδες) το Φθινόπωρο του 1932 (21 Σεπτεμβρίου κ.εξ.). Στο "Σημείωμα για την έκδοση" της "Ιλιάδας" ο αναγνώστης μπορεί να πληροφορηθεί τους λόγους που επελέγησαν οι μεταγραφές αυτές, όπως και τα καθέκαστα της πρώτης δημοσιεύσεώς τους. Και για την "Οδύσσεια" ισχύει το ίδιο κριτήριο, δηλαδή "η ελκυστικότητά της ως αναγνώσματος για το ευρύ κοινό".
[...]
(από το Σημείωμα για την έκδοση)
| Τίτλος βιβλίου: | Οδύσσεια |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μεταγραφή σε πεζό λόγο (1932) |
|---|
| Εκδότης: | Μαΐστρος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Όμηρος (Συγγραφέας)
Flaxman, John (Εικονογράφος)
Σαμοθράκη, Ντίνα (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789608252219 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2005 | Διαστάσεις: | 20x16 |
|---|
| Σημείωση: | Επίμετρο: Αλεξάνδρα Ζερβού.
Επανέκδοση: Αθήνα, 1932 (Ένθετα 57 φύλλων της εφημερίδας "Ελεύθερος Άνθρωπος").
Κυκλοφορεί και συλλεκτική δερματόδετη έκδοση στην τιμή των 190,00 ευρώ. |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Δοκίμιο
Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς |
|---|
Όμηρος
Αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής, ο μεγαλύτερος από τους ποιητές όλων των αιώνων, με τον οποίο αρχίζει η έντεχνη ελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όμηρο είναι ελάχιστες και αυτές ασαφείς. Τον τόπο γέννησής του διεκδικούν πολλές πόλεις. Πιο πιθανή πατρίδα του όμως θεωρείται η Σμύρνη, αιολική αποικία, που αργότερα προστέθηκε στην ιωνική συμπολιτεία. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το ότι ο ποιητής γνώριζε πολύ καλά την περιοχή της, όπως αποδεικνύουν οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιεί στην ποίησή του. Γνώριζε ακόμα καλά τις ακτές του Αδραμυτηνού κόλπου, το όρος Ίδη, την πεδιάδα του Σκάμανδρου κ.λπ., τα οποία είδε ο ποιητής με τα μάτια του και έγιναν θέατρα των αγώνων των ηρώων του. Άγνωστο είναι το πότε έζησε ο Όμηρος. Ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί στα ποιήματά του ότι έζησε πολύ αργότερα από τα τρωικά. Κατά τον Ηρόδοτο (Β΄ 53) ο Όμηρος έζησε 400 χρόνια νωρίτερα απ' αυτόν και, σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, πρέπει να έζησε κατά τα μέσα του 9ου αι. π.Χ. Τέλος η παράδοση ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός πρέπει να απορριφθεί, γιατί είναι ασυμβίβαστη με τη λεπτή παρατήρηση της φύσης που υπάρχει στο έργο του.
Έγραψε: α) την "Ιλιάδα" της οποίας η υπόθεση εκτυλίσσεται σε 51 ημέρες και 15.700 στίχους. Θέμα της είναι η "μήνις του Αχιλλέως" εναντίον του Αγαμέμνονα και οι συμφορές που επακολούθησαν. Κανονικά λοιπόν έπρεπε να ονομαστεί Αχιλληίδα, επειδή όμως ο ποιητής παρεμβάλλει σ' αυτήν πολλά γεγονότα του πολέμου που έγιναν γύρω από το Ίλιο (= Τροία), γι' αυτό πήρε το όνομα "Ιλιάς" β) την "Οδύσσεια" της οποίας τα περιστατικά διαρκούν 41 ημέρες και αναπτύσσονται σε 12.100 στίχους. Θέμα της είναι ο "νόστος" (= επιστροφή) του Οδυσσέα από την Τροία στην Ιθάκη. Άλλα έργα που αποδίδονται στον Όμηρο είναι: οι "Ομηρικοί ύμνοι", η "Βατραχομυομαχία", ο "Μαργίτης".
Χαρακτηριστικό της τέχνης του Ομήρου είναι ότι τα έπη του έχουν αρχή, μέση και τέλος και ότι με τα αλλεπάλληλα επεισόδια κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του ακροατή μέχρι το τέλος. Ο θαυμασμός για τα έπη του Ομήρου διατηρήθηκε αμείωτος από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας, γι' αυτό και διδάσκεται σ' όλα τα σχολεία της Ευρώπης, ως ο μεγαλύτερος ποιητής και παιδαγωγός των αιώνων. Τα ομηρικά έπη έχουν μεταφραστεί σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου, καθώς και στην ελληνική δημοτική, από τους Ι. Πολυλά, Αργ. Εφταλιώτη, Ζ. Σιδέρη, Ν. Καζαντζάκη, Ι. Κακριδή κ.ά.
