Οδύσσεια (τ.2)
Ο ανά χείρας δεύτερος τόμος του τρίτομου υπομνήματος στην "Οδύσσεια", που κυκλοφεί ήδη στα ιταλικά (Fondazione Lorenzo Valla) και στα αγγλικά (Oxford University Press) και αποτελεί το πιο σύγχρονο και αξιόπιστο βοήθημα της διεθνούς βιβλιογραφίας για τη μελέτη του νεότερου ομηρικού έπους, περιλαμβάνει τις πρώτς οκτώ ραψωδίες σχολιασμένες από τους έγκριτους ομηριστές Stephanie West, Alfred Heubeck και J.B. Hainsworth. Ο τόμος περιλαμβάνει επιπλέον και το αρχαίο κείμενο.
Το υπόμνημα θα συμβάλει αποφασιστικά στη διδασκαλία και μελέτη της "Οδύσσειας" τόσο στη δευτεροβάθμια όσο και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς προσφέρει έγκυρες ερμηνευτικές, γλωσσικές, ιστορικές και αρχαιολογικές πληροφορίες και συνοψίζει τα πορίσματα δύο αιώνων ομηρικής έρευνας.
| Τίτλος βιβλίου: | Οδύσσεια |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ραψωδίες Ι-Π: Κείμενο και ερμηνευτικό υπόμνημα |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Omero Odissea |
|---|
| Εκδότης: | Παπαδήμας Δημ. Ν. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Όμηρος (Συγγραφέας)
Heubeck, Alfred (Συγγραφέας)
Hoekstra, Arie (Συγγραφέας)
Χαμέτη Ειρήνη (Μεταφραστής)
Ρεγκάκος, Αντώνης Β. (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789602065327 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2009 | Διαστάσεις: | 25x17 |
|---|
| Τόμος: | 2/3 | Βάρος (Kg): | 0,97 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς |
|---|
Όμηρος
Αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής, ο μεγαλύτερος από τους ποιητές όλων των αιώνων, με τον οποίο αρχίζει η έντεχνη ελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όμηρο είναι ελάχιστες και αυτές ασαφείς. Τον τόπο γέννησής του διεκδικούν πολλές πόλεις. Πιο πιθανή πατρίδα του όμως θεωρείται η Σμύρνη, αιολική αποικία, που αργότερα προστέθηκε στην ιωνική συμπολιτεία. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το ότι ο ποιητής γνώριζε πολύ καλά την περιοχή της, όπως αποδεικνύουν οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιεί στην ποίησή του. Γνώριζε ακόμα καλά τις ακτές του Αδραμυτηνού κόλπου, το όρος Ίδη, την πεδιάδα του Σκάμανδρου κ.λπ., τα οποία είδε ο ποιητής με τα μάτια του και έγιναν θέατρα των αγώνων των ηρώων του. Άγνωστο είναι το πότε έζησε ο Όμηρος. Ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί στα ποιήματά του ότι έζησε πολύ αργότερα από τα τρωικά. Κατά τον Ηρόδοτο (Β΄ 53) ο Όμηρος έζησε 400 χρόνια νωρίτερα απ' αυτόν και, σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, πρέπει να έζησε κατά τα μέσα του 9ου αι. π.Χ. Τέλος η παράδοση ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός πρέπει να απορριφθεί, γιατί είναι ασυμβίβαστη με τη λεπτή παρατήρηση της φύσης που υπάρχει στο έργο του.
Έγραψε: α) την "Ιλιάδα" της οποίας η υπόθεση εκτυλίσσεται σε 51 ημέρες και 15.700 στίχους. Θέμα της είναι η "μήνις του Αχιλλέως" εναντίον του Αγαμέμνονα και οι συμφορές που επακολούθησαν. Κανονικά λοιπόν έπρεπε να ονομαστεί Αχιλληίδα, επειδή όμως ο ποιητής παρεμβάλλει σ' αυτήν πολλά γεγονότα του πολέμου που έγιναν γύρω από το Ίλιο (= Τροία), γι' αυτό πήρε το όνομα "Ιλιάς" β) την "Οδύσσεια" της οποίας τα περιστατικά διαρκούν 41 ημέρες και αναπτύσσονται σε 12.100 στίχους. Θέμα της είναι ο "νόστος" (= επιστροφή) του Οδυσσέα από την Τροία στην Ιθάκη. Άλλα έργα που αποδίδονται στον Όμηρο είναι: οι "Ομηρικοί ύμνοι", η "Βατραχομυομαχία", ο "Μαργίτης".
Χαρακτηριστικό της τέχνης του Ομήρου είναι ότι τα έπη του έχουν αρχή, μέση και τέλος και ότι με τα αλλεπάλληλα επεισόδια κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του ακροατή μέχρι το τέλος. Ο θαυμασμός για τα έπη του Ομήρου διατηρήθηκε αμείωτος από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας, γι' αυτό και διδάσκεται σ' όλα τα σχολεία της Ευρώπης, ως ο μεγαλύτερος ποιητής και παιδαγωγός των αιώνων. Τα ομηρικά έπη έχουν μεταφραστεί σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου, καθώς και στην ελληνική δημοτική, από τους Ι. Πολυλά, Αργ. Εφταλιώτη, Ζ. Σιδέρη, Ν. Καζαντζάκη, Ι. Κακριδή κ.ά.
