Ειρήνη
Το 421 π.Χ., επί άρχοντος Αλκαίου, στα Μεγάλα Διονύσια το δεύτερο βραβείο απονέμεται στην «Ειρήνη»: «Τρυγαίος αγροίκος πρεσβύτης Αθήνησιν οχούμενος επί κανθάρου υπέρ της Ελλάδος εις τον ουρανόν αναφέρεται». Μ' αυτά τα λόγια συνοψίζει ο αρχαίος γραμματικός την υπόθεσή της. Η «Ειρήνη» είναι ίσως η μόνη αριστοφανική κωμωδία γραμμένη συνειδητά από έναν σκώπτη αστό αλλά σε αγροτικό ήθος και περιβάλλον, στοιχεία ικανά και αναγκαία για να στεγάσουν έναν πρωτοεκφραζόμενο πόθο περί «Πανελλήνων». Η «Ειρήνη» μπορεί να συνιστά μια σχετικώς αδύναμη αλληγορία. Ενισχύεται, όμως, απ' την αδιάπτωτη ευφορία του ποιητή σε σχέση με τα αγαθά της ειρηνικής ζωής και την ασίγαστη μήνιν του κατά των κάθε λογής δημαγωγών. Η ανά χείρας μετάφραση της «Ειρήνης» έγινε το έτος 1998. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου στο Αμφιθέατρο Μακαρίου στη Λευκωσία (3-7-1998). Η παράσταση εκείνη, σκηνοθετημένη από τον Διαγόρα Χρονόπουλο και με τον λαοφιλή Σωτήρη Μουστάκα στο ρόλο του Τρυγαίου, υπήρξε και η επίσημη συμμετοχή της Κύπρου στο Φεστιβάλ Επιδαύρου 1998.
| Τίτλος βιβλίου: | Ειρήνη |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ. (Συγγραφέας)
Βαρβέρης, Γιάννης, 1955-2011 (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789603786580 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Νεοελληνικές Μεταφράσεις Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων | Σελίδες: | 78 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Αύγουστος 2000 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς > Αρχαία Τραγωδία |
|---|
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ.
Γεννήθηκε γύρω στο 445 π.Χ., ήταν Κυδαθηναιεύς, γιος του Φιλίππου και της Ζηνοδώρας, και ανήκε στην Πανδιονίδα φυλή. Στο σχολείο ο κωμωδιοποιός διδάσκεται Όμηρο και Ησίοδο, μαθαίνει τον Αίσωπο και ακούει για τον Αρχίλοχο και τον Αλκαίο. Όταν ήταν εννιά ετών, διδάσκεται η Αντιγόνη του Σοφοκλή, όταν κλείνει τα δώδεκα έχει τελειώσει ο Παρθενώνας. και όταν ξεσπάει ο πελ/κός πόλεμος του λείπει ένας χρόνος για να κλείσει τα είκοσι. Πρόφτασε τη δόξα του Περικλή και είδε το θάνατό του, το 429. Θεματολογικά στο έργο του Αριστοφάνη κυριαρχεί η πολιτική, η οποία στην κωμωδία εμφανίζεται για πρώτη φορά με τον Κρατίνο. Συντηρητικός ο ίδιος, υπήρξε πολέμιος του δημαγωγού Κλέωνα και την αντίθεσή του τη βρίσκουμε στους Ιππής. Σατίρισε σκληρά τους πολιτικούς, ακόμη και τον Περικλή, τους στρατηγούς όπως το Λάμαχο, και τους ποιητές, όπως τον Ευριπίδη και τον Αισχύλο και δε λησμόνησε τον Σωκράτη. Γνωρίζουμε 44 τίτλους έργων του, οι σωζόμενες όμως κωμωδίες του είναι έντεκα: Αχαρνής, Ιππής, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι, Πλούτος. Πήρε μία πρώτη νίκη στα Διονύσια και τέσσερις στα Λήναια. Πέθανε γύρω στο 386 π.Χ.
