Νεφέλες
Η κωμωδία αυτή του 5ου αιώνα π.Χ. εστιάζεται για πρώτη φορά σε ένα θέμα που και σήμερα δεν έχει πάψει να είναι επίκαιρο, το θέμα της παιδείας.
Σ’ αυτή την κωμωδία δεν πρωτοσυναντιέται μόνο η διαχρονική λέξη... φροντιστήριον, αλλά και προσεγγίζονται, με ένα απαράμιλλο κωμικό τρόπο, βασικά ζητήματα της εκπαίδευσης που δεν έπαψαν να αποτελούν πεδίο προβληματισμού και αντιπαράθεσης μέσα στους αιώνες.
Με πρώτο και κύριο την αιώνια σύγκρουση ανάμεσα στην παραδοσιακή παιδεία και τις νέες ιδέες και μεθόδους αγωγής των νέων. Ενσαρκωτής των νέων ιδεών ο "Αρχισχολάρχης" του φροντιστηρίου, ο κακοδαίμων Σωκράτης -ένας κωμικός στόχος του Αριστοφάνη που δεν έπαψε να θεωρείται ότι "αδικεί" τον αθάνατο Αθηναίο φιλόσοφο.
Θα μπορέσει κοντά του να μάθει τίποτε ο ήρωας της κωμωδίας, ένας αγρότης γέρων, [επιλήσμων και βραδύς; Ή οι ένοικοι του φροντιστηρίου, ο Σωκράτης μαζί με τους [ωχρι~ωντας και [ανυποδήτους μαθητές του, θα έχουν άδοξο τέλος; Και γιατί αυτό το τέλος;]
Στα ερωτήματα αυτά και σε πολλά άλλα ο αναγνώστης θα βρει απάντηση στην έκδοσή μας.
Περιέχονται σ’ αυτή:
1. Μια πολύ εκτενής εισαγωγή για την αρχαία κωμωδία, γενικά, τον Αριστοφάνη και το έργο του.
2. Το αρχαίο κείμενο και πλάι του μια ποιητική, αλλά και πιστή νεοελληνική απόδοση.
3. Πολλά και ποικίλα σχόλια, κάτω από το κείμενο, όχι μόνο ερμηνευτικά, πραγματολογικά και αισθητικά, αλλά και γραμματικά και συντακτικά, σε δύσκολα σημεία του αρχαίου κειμένου, ώστε να μπορεί ο αναγνώστης να χαρεί την κωμωδία από το πρωτότυπο.
Μια έκδοση για κάθε απαιτητικό αναγνώστη και ιδιαίτερα για φοιτητές της φιλολογίας, όπως διαπιστώνεται από το ότι έχει επανειλημμένα προταθεί στην πανεπιστημιακή βιβλιογραφία.
| Τίτλος βιβλίου: | Νεφέλες |
|---|
| Εκδότης: | Γρηγόρη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ. (Συγγραφέας)
Χρηστίδης, Χρήστος Γ. (Συγγραφέας)
Χρηστίδης, Χρήστος Γ. (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789602221419 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Αρχαίοι Κλασικοί Συγγραφείς | Σελίδες: | 310 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2001 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, σχόλια: γραμματικά, συντακτικά, ερμηνευτικά, πραγματικά, αισθητικά: Χρήστος Χρηστίδης. Περιέχεται το πρωτότυπο κείμενο και η μετάφραση στα νέα ελληνικά. |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς > Αρχαία Τραγωδία |
|---|
Όμηρος
Αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής, ο μεγαλύτερος από τους ποιητές όλων των αιώνων, με τον οποίο αρχίζει η έντεχνη ελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όμηρο είναι ελάχιστες και αυτές ασαφείς. Τον τόπο γέννησής του διεκδικούν πολλές πόλεις. Πιο πιθανή πατρίδα του όμως θεωρείται η Σμύρνη, αιολική αποικία, που αργότερα προστέθηκε στην ιωνική συμπολιτεία. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το ότι ο ποιητής γνώριζε πολύ καλά την περιοχή της, όπως αποδεικνύουν οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιεί στην ποίησή του. Γνώριζε ακόμα καλά τις ακτές του Αδραμυτηνού κόλπου, το όρος Ίδη, την πεδιάδα του Σκάμανδρου κ.λπ., τα οποία είδε ο ποιητής με τα μάτια του και έγιναν θέατρα των αγώνων των ηρώων του. Άγνωστο είναι το πότε έζησε ο Όμηρος. Ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί στα ποιήματά του ότι έζησε πολύ αργότερα από τα τρωικά. Κατά τον Ηρόδοτο (Β΄ 53) ο Όμηρος έζησε 400 χρόνια νωρίτερα απ' αυτόν και, σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, πρέπει να έζησε κατά τα μέσα του 9ου αι. π.Χ. Τέλος η παράδοση ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός πρέπει να απορριφθεί, γιατί είναι ασυμβίβαστη με τη λεπτή παρατήρηση της φύσης που υπάρχει στο έργο του.
Έγραψε: α) την "Ιλιάδα" της οποίας η υπόθεση εκτυλίσσεται σε 51 ημέρες και 15.700 στίχους. Θέμα της είναι η "μήνις του Αχιλλέως" εναντίον του Αγαμέμνονα και οι συμφορές που επακολούθησαν. Κανονικά λοιπόν έπρεπε να ονομαστεί Αχιλληίδα, επειδή όμως ο ποιητής παρεμβάλλει σ' αυτήν πολλά γεγονότα του πολέμου που έγιναν γύρω από το Ίλιο (= Τροία), γι' αυτό πήρε το όνομα "Ιλιάς" β) την "Οδύσσεια" της οποίας τα περιστατικά διαρκούν 41 ημέρες και αναπτύσσονται σε 12.100 στίχους. Θέμα της είναι ο "νόστος" (= επιστροφή) του Οδυσσέα από την Τροία στην Ιθάκη. Άλλα έργα που αποδίδονται στον Όμηρο είναι: οι "Ομηρικοί ύμνοι", η "Βατραχομυομαχία", ο "Μαργίτης".
Χαρακτηριστικό της τέχνης του Ομήρου είναι ότι τα έπη του έχουν αρχή, μέση και τέλος και ότι με τα αλλεπάλληλα επεισόδια κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του ακροατή μέχρι το τέλος. Ο θαυμασμός για τα έπη του Ομήρου διατηρήθηκε αμείωτος από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας, γι' αυτό και διδάσκεται σ' όλα τα σχολεία της Ευρώπης, ως ο μεγαλύτερος ποιητής και παιδαγωγός των αιώνων. Τα ομηρικά έπη έχουν μεταφραστεί σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου, καθώς και στην ελληνική δημοτική, από τους Ι. Πολυλά, Αργ. Εφταλιώτη, Ζ. Σιδέρη, Ν. Καζαντζάκη, Ι. Κακριδή κ.ά.
