Πλούτος
Γραμμένος το 388 π.Χ. , ο Πλούτος είναι πιθανότατα από τις τελευταίες κωμωδίες του Αριστοφάνους. Διαθέτει πολλά στοιχεία δομής και περιεχομένου που προαναγγέλουν το τέλος της αρχαίας κωμωδίας και την άφιξη της μέσης και της νέας.
Από τον Πλούτο απουσιάζουν οι αναφορές σε πρόσωπα και γεγονότα της εποχής. Ο Αριστοφάνης πραγματεύεται τα ισαιώνια θέματα της άνισης κατανομής του πλούτου και των κοινωνικών ανισοτήτων, αποτυπώνοντας εύγλωττα την έκπτωση των ανθρώπινων αξιών. Το έργο χαρακτηρίζεται από μια βαθύτερη βλοσυρή μελαγχολία, η δε σκωπτική του διάθεση εμφανίζεται μειωμένη έναντι άλλων έργων του ποιητή.
Η παρούσα μετάφραση προήλθε από ανάθεση του Κ.Θ.Β.Ε. για την επίσημη συμμετοχή του στο φεστιβάλ Επιδαύρου 2000. Για τους νεήλυδες χρυσοθήρες του ελληνικού χρηματιστηρίου το 1999 υπήρξε μια τουλάχιστον "θεαματική" χρονιά. Η μετάφραση, λοιπόν, ήταν εμπνευσμένη γλωσσικά και υφολογικά από το πνεύμα εκείνης της περιόδου, διατηρώντας όμως στην παρούσα μορφή της την παραστασιολογική διαθεσιμότητα και την αυτονομία της.
| Τίτλος βιβλίου: | Πλούτος |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ. (Συγγραφέας)
Βαρβέρης, Γιάννης, 1955-2011 (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789601603544 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Νεοελληνικές Μεταφράσεις Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων | Σελίδες: | 79 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2002 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Εισαγωγή Γιάννης Βαρβέρης |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς > Αρχαία Τραγωδία |
|---|
Hesse, Hermann, 1877-1962
Ο Herman Hesse γεννήθηκε το 1877 στο Calw της Βυρτεμβέργης, μια μικρή πόλη του Μέλανος Δρυμού. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1899 με την ποιητική συλλογή "Τα ρομαντικά τραγούδια" και τη συλλογή πεζών "Μια ώρα μετά τα μεσάνυχτα". Ακολούθησαν πολυάριθμα έργα, που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς του 20ού αιώνα: "Πήτερ Κάμεντσιντ" (1904), "Κάτω από τον τροχό" (1906), "Γερτρούδη" (1910), "Ντέμιαν" (1914), "Σιντάρτα" (1927), "Ο λύκος της στέπας" (1927), "Νάρκισσος και Χρυσόστομος" (1930), "Ταξίδι στην Ανατολή" (1932) κ.ά. Υπήρξε ιδρυτής του περιοδικού "Vinos Voco", μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας, επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Βέρνης και τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων με το βραβείο Νόμπελ το 1946, και με το βραβείο Ειρήνης των Γερμανών βιβλιοπωλών το 1955. Πέθανε το 1962.
