Σπίτια της καρδιάς...
Μια κατάθεση καρδιάς κι ένα ιδιαίτερο ταξίδι έχει να προσφέρει το πολυσέλιδο βιβλίο-λεύκωμα της Αγγελικής Κίτσου-Μαγαράκη. Οι σελίδες του ταξιδεύουν τον αναγνώστη μέσα από εκατοντάδες αυθεντικές φωτογραφίες τραβηγμένες από την ίδια τη δημιουργό στις ελληνικές γειτονιές και τα ελληνικά σπίτια της Μικρασίας και της Ανατολικής Θράκης από το 1987 έως το 2014, μετά από επιτόπια έρευνα σε περίπου ενενήντα μεγάλες, ξακουστές μα και μικρές πόλεις των αλησμόνητων πατρίδων.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει στην εισαγωγή της η Αγγελική Κίτσου-Μαγαράκη, "Το πρώτο ταξίδι έγινε το 1987. Ακολούθησαν άλλα δέκα. Κάποια μονοήμερα. Από τη Χίο στον Τσεσμέ κι από την Κω στην Αλικαρνασσό. Πάντοτε ο ίδιος φόβος. Ο μόνος. Μήπως έφτασα αργά. Μήπως ο σίφουνας της ανοικοδόμησης που σαρώνει ό,τι παλιό στη γειτονική χώρα με είχε προλάβει. Ήρθαν στιγμές που πραγματικά απογοητεύτηκα. Η φωτογραφική μηχανή γινόταν βάρος και τα μάτια κουράζονταν να ψάχνουν ανάμεσα σε ακαλαίσθητες, πανύψηλες και έντονα χρωματισμένες πολυκατοικίες, εκεί που άλλοτε ήταν ο "γιουνάν μαχαλεσί", η ελληνική γειτονιά. Κι όμως εκεί που πήγαινα να προσπεράσω, ένα αέτωμα στην κατά τ' άλλα αλλοιωμένη πρόσοψη ενός σπιτιού, ένα ραγισμένο κιονόκρανο ιωνικού ή κορινθιακού ρυθμού στις παραστάδες της πόρτας, ένας μισοφαγωμένος από το χρόνο και την αναλγησία των ανθρώπων μαίανδρος στο γείσο μιας στέγης μου 'γνεφαν να σταματήσω. Εδώ είμαστε... Τα σπίτια των προγόνων σου... Κοίτα μας... Δε σας λησμονήσαμε... Ίδια η χαρά, όπως όταν συναντάς έναν αγαπημένο φίλο απ' τα παλιά."
Το βιβλίο εμπλουτίζεται με προσεκτικά διαλεγμένα και απολύτως σχετικά κείμενα σύγχρονης και παλιάς ελληνικής ποίησης και λογοτεχνίας, με στοιχεία από την προφορική παράδοση, με τραγούδια και μαρτυρίες. Πληροφορίες για την αρχιτεκτονική και λεπτομέρειες για την επώνυμη προέλευση των κατοικιών συμπληρώνουν το πλούσιο αυτό εγχείρημα.
| Τίτλος βιβλίου: | Σπίτια της καρδιάς... |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Στην Κωνσταντινούπολη, την Ανατολική Θράκη, την Προποντίδα-Βιθυνία, τον Πόντο, την Καππαδοκία, την Ενδοχώρα της Μικρασίας, τα Νότια Παράλια και την Ιωνία |
|---|
| Εκδότης: | Στεφανίδη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κίτσου - Μαγαράκη, Αγγελική (Συγγραφέας)
Κίτσου - Μαγαράκη, Αγγελική (Φωτογράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9786188056152 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2015 | Διαστάσεις: | 22x22 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λευκώματα > Φωτογραφικά
Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
|---|
Dostojevskij, Fedor Michajlovic, 1821-1881
Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1821 στη Μόσχα. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Αντρέγεβιτς, ήταν στρατιωτικός γιατρός, Το 1838 γίνεται δεκτός στη Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών της Πετρούπολης, στην οποία έδωσε εξετάσεις διότι αυτό απαιτούσε ο πατέρας του, και χωρίζεται από τον αδελφό του. Ο Μιχαήλ Αντρέγεβιτς δολοφονείται το 1839 στο κτήμα της οικογένειας, στην επαρχία της Τούλα. Η δολοφονία του πατέρα Ντοστογέφσκι συνταράσσει τον Φιοντόρ. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Το 1857 νυμφεύεται τη Μαρία Ντμιτρίεβνα Ισάεβα, και το 1859, μαζί με τη σύζυγό του, λαμβάνουν την άδεια που τους επιτρέπει να εγκατασταθούν στην Ευρωπαϊκή Ρωσία. Το 1859 εκδίδει στην Πετρούπολη μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία ,όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος για να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Σ’ αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: "Ο παίχτης", "Οι αδερφοί Καραμαζώφ", "Έγκλημα και Τιμωρία", "Ο Ηλίθιος", "Οι δαιμονισμένοι". Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Πολίτης" και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, "Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα", που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Στις 9 Φεβρουαρίου του 1881, ο Φιοντόρ Μιχαΐλοβιτς Ντοστογέφσκι υπέκυπτε σε αγνώστου αιτίας πνευμονική αιμορραγία. Ετάφη στο κοιμητήριο της μονής Αλεξάντερ Νιέφσκι, στην Πετρούπολη. Άλλα έργα του είναι τα μυθιστορήματα: "Ο φτωχόκοσμος", "Λευκές νύχτες", "Ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι", "Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων", "Το υπόγειο". Υπήρξε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και η προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
