Δημοσιονομική διαφάνεια
Αντικείμενο της παρούσας μονογραφίας αποτελούν οι πρωτοβουλίες για την ενίσχυση σε παγκόσμιο επίπεδο της δημοσιονομικής διαφάνειας, οι δημοσιονομικοί κανόνες που θεσπίσθηκαν και οι δημοσιονομικοί θεσμοί που συστάθηκαν για την ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και την ενίσχυση της δημοσιονομικής διαφάνειας για τον έλεγχο της συμμόρφωσης με αυτούς, καθώς και τα εργαλεία για την αξιολόγηση της δημοσιονομικής διαφάνειας και της δημοσιονομικής διαχείρισης γενικότερα.
Σημειώνεται ότι πρόκειται για ένα ζήτημα του δημοσιονομικού δικαίου που δεν έχει τύχει μέχρι σήμερα εκτεταμένης επιστημονικής επεξεργασίας. Το ζήτημα της δημοσιονομικής διαφάνειας έχει αντιμετωπισθεί στα διάφορα συγγράμματα μόνο στο πλαίσιο εξέτασης των παραδοσιακών αρχών που διέπουν την κατάρτιση και την εκτέλεση του προϋπολογισμού, υπό την έννοια του δικαιολογητικού λόγου θέσπισής τους, καθώς και στο πλαίσιο ελέγχου των δημοσίων δαπανών και γενικότερα εποπτείας της δημοσιονομικής διαχείρισης από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται κυρίως σε πρότυπα διαφάνειας που αναπτύχθηκαν από διεθνείς οργανισμούς και τα οποία έχουν χαρακτήρα "soft law", καθώς και σε εργαλεία μέτρησης της δημοσιονομικής διαφάνειας. Σε κάθε περίπτωση γίνεται συνοπτική αναφορά στους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ δεδομένου ότι, η δημοσιονομική διαφάνεια έχει συνδεθεί τόσο με τις πρωτοβουλίες για την επίτευξη καλής διακυβέρνησης όσο και με τις πρωτοβουλίες για τη διασφάλιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Η μονογραφία αποτελείται από τέσσερα μέρη. Ειδικότερα, παρουσιάζονται αρχικώς οι πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της δημοσιονομικής διαφάνειας από διάφορους διεθνείς οργανισμούς, καθώς και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών (Μέρος πρώτο). Στη συνέχεια εξετάζονται ορισμένα εργαλεία αξιολόγησης της απόδοσης της διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών τόσο αναφορικά με το σκέλος των δημοσίων δαπανών όσο και με το σκέλος των δημοσίων εσόδων (Μέρος δεύτερο). Στο επόμενο μέρος παρουσιάζεται η θέσπιση δημοσιονομικών κανόνων και η σύσταση δημοσιονομικών θεσμών στο πλαίσιο της ενίσχυσης της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της δημοσιονομικής διαφάνειας κυρίως στο πλαίσιο της ΕΕ (Μέρος τρίτο). Τελικώς, επιχειρείται μία συνοπτική παρουσίαση της δημοσιονομικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα εστιάζοντας σε ορισμένους θεσμούς και μέτρα που μπορούν να συμβάλλουν στην αύξηση της δημοσιονομικής διαφάνειας (Μέρος τέταρτο).
Το έργο συμπληρώνεται από πλούσια ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία καθώς και από συνοπτικό αλφαβητικό ευρετήριο των κυριότερων όρων.
| Τίτλος βιβλίου: | Δημοσιονομική διαφάνεια |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Πρωτοβουλίες, πρότυπα και κώδικες – Εργαλεία αξιολόγησης της δημοσιονομικής διαχείρισης – Δημοσιονομικοί κανόνες και θεσμοί – Ελληνική δημοσιονομική μεταρρύθμιση |
|---|
| Εκδότης: | Νομική Βιβλιοθήκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σαββαΐδου, Αικατερίνη Κ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606221262 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2017 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Pessoa, Fernando, 1888-1935
Ο Φερνάντο Αντόνιο Νογκέιρα Πεσσόα γεννήθηκε στη Λισαβόνα στις 13 Ιουνίου 1888 και πέθανε στις 30 Νοεμβρίου 1935. Την παραμονή του θανάτου του, σημειώνει από την κλίνη του νοσοκομείου: "I Know not what tomorrow will bring". Αυτό που το μέλλον έφερε αναμφισβήτητα είναι η καταξίωση του ως ενός από τους σημαντικότερους ποιητές του εικοστού αιώνα. Ο Πεσσόα είναι ταυτόχρονα ποιητής και μύθος ποιητικός. Έζησε τη ζωή του στα όρια της ανυπαρξίας, δημοσίευσε ελάχιστο μέρος του τεράστιου έργου του, ενός έργου ανολοκλήρωτου και πολλαπλού, το οποίο κληροδότησε στις μέλλουσες γενιές κλεισμένο στο περίφημο μπαούλο, εξασφαλίζοντας έτσι την υστεροφημία του.
Ελάχιστα γεγονότα συνθέτουν τη βιογραφία του: θάνατος του πατέρα του, μετακίνηση μαζί με τη νέα του οικογένεια στο Ντέρμπαν της Αφρικής, αγγλική παιδεία, επιστροφή στη Λισαβόνα, βιοπορισμός ως αλληλογράφος σε εμπορικούς οίκους, ένας λευκός έρωτας, πολλή μοναξιά. Η πολυσχιδής ποιητική ζωή του βρίσκεται στους αντίποδες της βιογραφίας του. Ο Πεσσόα, ο οποίος υπογράφει το έργο του με το όνομα του αλλά και με τα 72 καταγεγραμμένα ετερώνυμά του, συνιστά μοναδικό παράδειγμα στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Κύριοι συντελεστές σε πρωτοτυπία αλλά και παραγωγικότητα οι εξής τέσσερις ετερώνυμοί του: ο δάσκαλος όλων Αλμπέρτο Καέιρο, ποιητής του "Φύλακα των κοπαδιών", ο εκκεντρικός ναυπηγός μηχανικός Άλβαρο ντε Κάμπος, ποιητής της "Θαλασσινής ωδής" και του "Καταστήματος φιλικών", ο επικούρειος, στωικός κλασικιστής συνθέτης ωδών Ρικάρντο Ρέις και, τέλος, ο Μπερνάρντο Σοάρες, συγγραφέας του "Βιβλίου της ανησυχίας". Αριστοτεχνικός διευθυντής αυτής της ιδιόμορφης ορχήστρας ο ίδιος ο Φερνάντο Πεσσόα, ο ποιητής του "Μηνύματος", ο διηγηματογράφος του "Αναρχικού τραπεζίτη", ο ακάματος δοκιμιογράφος επί παντός του επιστητού, ο θεατρικός συγγραφέας ενός ανολοκλήρωτου "Φάουστ", ο οποίος ορίζει την τέχνη του λέγοντας: "Προσποίηση είναι του ποιητή η τέχνη".
