Οι νικητές/ Καρτούν
-...Υπήρξα πολύ μεγάλος ηθοποιός. Τώρα όμως κοντεύω να καταντήσω άνεργος. Ο κόσμος με λάτρευε. Όπου και αν έπαιζα, τα θέατρα γεμίζανε. Η φωνή μου έκλεινε μέσα της όλο το παράπονο της οικουμένης! Τώρα όμως όλα αυτά δεν έχουν πια κανένα νόημα.
Όταν έβγαινα στη σκηνή, ξεχνούσα καθετί που με αφορούσε. Δάνειζα την ύπαρξή μου σε όλα τα φαντάσματα των βασανισμένων ανθρώπων, να βρουν σώμα, να βρουν λαλιά, να αποκτήσουν βάρος... για να φανερώσουν σε μας τους ζωντανούς, τους καημούς και τους πόθους τους. Τους δάνειζα την κίνησή μου, το αίμα, τον ιδρώτα και το γέλιο μου. Γινόμουν ένα όργανο μουσικό στα ματωμένα χέρια τους.
Πάντα έβρισκα τρόπους να δείχνω στους ανθρώπους ποιος ήταν ο μέγας φταίχτης!
Ποιος ήταν αυτός που τους έκλεβε το αγαθό της ζωής και τους χάριζε τον πρόωρο θάνατο!
Δεν κολάκευα τα αυτιά τους με ευχάριστα και εύκολα λόγια.
Η αλήθεια ήταν πάντα ο Θεός μου!
Δεν έχω πια μέλλον, γι' αυτό είμαι ελεύθερος να κάνω το κέφι μου.
Αλίμονο, τους νεοτέρους!
| Τίτλος βιβλίου: | Οι νικητές/ Καρτούν |
|---|
| Εκδότης: | Αιγόκερως |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μανιώτης, Γιώργος Ν. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789603226451 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο | Σελίδες: | 134 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2021 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Θέατρο |
|---|
Όμηρος
Αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής, ο μεγαλύτερος από τους ποιητές όλων των αιώνων, με τον οποίο αρχίζει η έντεχνη ελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όμηρο είναι ελάχιστες και αυτές ασαφείς. Τον τόπο γέννησής του διεκδικούν πολλές πόλεις. Πιο πιθανή πατρίδα του όμως θεωρείται η Σμύρνη, αιολική αποικία, που αργότερα προστέθηκε στην ιωνική συμπολιτεία. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το ότι ο ποιητής γνώριζε πολύ καλά την περιοχή της, όπως αποδεικνύουν οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιεί στην ποίησή του. Γνώριζε ακόμα καλά τις ακτές του Αδραμυτηνού κόλπου, το όρος Ίδη, την πεδιάδα του Σκάμανδρου κ.λπ., τα οποία είδε ο ποιητής με τα μάτια του και έγιναν θέατρα των αγώνων των ηρώων του. Άγνωστο είναι το πότε έζησε ο Όμηρος. Ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί στα ποιήματά του ότι έζησε πολύ αργότερα από τα τρωικά. Κατά τον Ηρόδοτο (Β΄ 53) ο Όμηρος έζησε 400 χρόνια νωρίτερα απ' αυτόν και, σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, πρέπει να έζησε κατά τα μέσα του 9ου αι. π.Χ. Τέλος η παράδοση ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός πρέπει να απορριφθεί, γιατί είναι ασυμβίβαστη με τη λεπτή παρατήρηση της φύσης που υπάρχει στο έργο του.
Έγραψε: α) την "Ιλιάδα" της οποίας η υπόθεση εκτυλίσσεται σε 51 ημέρες και 15.700 στίχους. Θέμα της είναι η "μήνις του Αχιλλέως" εναντίον του Αγαμέμνονα και οι συμφορές που επακολούθησαν. Κανονικά λοιπόν έπρεπε να ονομαστεί Αχιλληίδα, επειδή όμως ο ποιητής παρεμβάλλει σ' αυτήν πολλά γεγονότα του πολέμου που έγιναν γύρω από το Ίλιο (= Τροία), γι' αυτό πήρε το όνομα "Ιλιάς" β) την "Οδύσσεια" της οποίας τα περιστατικά διαρκούν 41 ημέρες και αναπτύσσονται σε 12.100 στίχους. Θέμα της είναι ο "νόστος" (= επιστροφή) του Οδυσσέα από την Τροία στην Ιθάκη. Άλλα έργα που αποδίδονται στον Όμηρο είναι: οι "Ομηρικοί ύμνοι", η "Βατραχομυομαχία", ο "Μαργίτης".
Χαρακτηριστικό της τέχνης του Ομήρου είναι ότι τα έπη του έχουν αρχή, μέση και τέλος και ότι με τα αλλεπάλληλα επεισόδια κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του ακροατή μέχρι το τέλος. Ο θαυμασμός για τα έπη του Ομήρου διατηρήθηκε αμείωτος από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας, γι' αυτό και διδάσκεται σ' όλα τα σχολεία της Ευρώπης, ως ο μεγαλύτερος ποιητής και παιδαγωγός των αιώνων. Τα ομηρικά έπη έχουν μεταφραστεί σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου, καθώς και στην ελληνική δημοτική, από τους Ι. Πολυλά, Αργ. Εφταλιώτη, Ζ. Σιδέρη, Ν. Καζαντζάκη, Ι. Κακριδή κ.ά.
